Virussen en ziekten. De kiem- en terreintheorieën.

Wordt ziekte veroorzaakt door slechte voeding, blootstelling aan synthetische chemicaliën of door ziektekiemen (bacteriën en virussen)?

Als je de Wikipedia-pagina voor tuberculose bekijkt, ontdek je dat een kwart van de wereldbevolking drager is van de bacterie die naar verluidt de ziekte veroorzaakt. Het is duidelijk dat niet al deze mensen ziek worden. De enige conclusie is dat de bacterie zich pas vermenigvuldigt na een ander probleem, zoals ondervoeding. Dit is een voorbeeld dat het verschil illustreert tussen de concurrerende kiem- en terreintheorieën.

Virussen

Bestaan virussen echt? Of zijn ze een misleiding die de echte oorzaken van ziekte verhult, namelijk blootstelling aan synthetische chemicaliën? Er wordt gedacht dat de echte oorzaak van de ziekte polio het uitgebreide gebruik was van het inmiddels verboden insecticide DDT in de jaren 40 en 50. DDT werkt door het zenuwstelsel van insecten te vergiftigen. Polio is een ziekte van het menselijk zenuwstelsel.

Wratten zouden veroorzaakt kunnen worden door cosmetica, resten van schoonmaakmiddelen op badkamervloeren of hygiëneproducten die sporen van chemicaliën bevatten. Waterpokken zouden kunnen worden veroorzaakt door een groeispurt in de puberteit, waardoor de bouwstenen voor bloedvaten worden uitgeput. De bloedvaten lekken, wat leidt tot met vocht gevulde blaasjes op de huid. Is het feit dat mensen tegelijkertijd waterpokken krijgen een bewijs dat het een besmettelijk virus is? Misschien zijn ze tegelijkertijd gevaccineerd, of misschien bevinden ze zich allemaal in dezelfde levensfase?

De wetenschap vertelt ons dat virussen slechts één specifiek orgaan van het menselijk lichaam aantasten, zoals de lever. Dus hoe reist het hepatitisvirus van de mond naar de lever zonder alles op zijn weg te vernietigen? Virussen hebben geen benen! Zou hepatitis kunnen worden veroorzaakt door zeevruchten die in vervuilde zeeën zijn gegroeid, of door een ongezonde levensstijl (drugs- en alcoholmisbruik) in plaats van door een virus?

Er is de overtuiging dat griep een natuurlijke manier is voor het lichaam om luchtvervuiling en stof, die gedurende het jaar zijn ingeademd, kwijt te raken door te hoesten en vuil slijm uit te stoten. Misschien heeft iemand zeer koude lucht ingeademd, waardoor de longen zijn beschadigd en de beschadigde cellen door hoesten moeten worden verwijderd.

Fouten in de wetenschappelijke methode

Wetenschappers zullen lange en complexe wetenschappelijke publicaties produceren om te proberen te bewijzen dat ziekmakende virussen bestaan. Ze zullen echter altijd dezelfde gebreken vertonen.

• De gepubliceerde genetische (DNA of RNA) sequentie van een virus bewijst niet dat het in werkelijkheid bestaat. Virussen worden gesequenced uit onzuivere mengsels die menselijk DNA bevatten. Is de sequentie afkomstig van het virus, menselijk DNA of beide?
• Wanneer wetenschappers proberen te bewijzen dat virussen ziekten veroorzaken, gebruiken ze geen gezuiverde virusdeeltjes. De vermeende virussen zitten in een mengelmoes van laboratoriumkweekcellen, antibiotica en andere chemicaliën. Het is onmogelijk te weten wat precies de problemen veroorzaakt. Vaak worden proefdieren gebruikt met kleine longen waarin relatief grote hoeveelheden vloeistof worden gespoten. Ze zullen geen controles uitvoeren met alleen grote hoeveelheden vloeistof zonder de vermeende virusdeeltjes.
• Virussen worden in proefdieren ingebracht via operaties of ruwe schuring van hun huid. Geen van beide methoden zijn natuurlijke routes voor de toegang van virussen en zullen op zichzelf al problemen veroorzaken.
• De beste manier om te bewijzen dat een virus zowel besmettelijk is als ziekte veroorzaakt, is als volgt: Plaats een ziek dier naast een gezond, niet-gevaccineerd dier. Zoek naar symptomen van ziekte bij het aanvankelijk gezonde dier, zoals hoesten en vocht en ontsteking in de longen. Niemand heeft dit echter gedaan en bewijs gevonden dat virussen bestaan, besmettelijk zijn en ziekte veroorzaken.

Misleiding met statistieken

Bij het onderzoeken van grafieken van sterftecijfers die verschillen tonen tussen niet-gevaccineerde en gevaccineerde populaties, is voorzichtigheid geboden.

Soms wordt een persoon pas als gevaccineerd geclassificeerd na een bepaald aantal dagen na de vaccinatie. Dus als hij of zij binnen 5 dagen na vaccinatie sterft, wordt het als een niet-gevaccineerd sterfgeval geclassificeerd.

Gegevens kunnen niet-gevaccineerde sterfgevallen tonen, maar de werkelijkheid kan zijn dat de mensen wel gevaccineerd waren en de vaccinatiegegevens nooit zijn geregistreerd of niet gevonden konden worden.