Als je het Wikipedia-artikel over tuberculose bekijkt, ontdek je dat een kwart van de wereldbevolking drager is van de bacterie waarvan men denkt dat deze de ziekte veroorzaakt. Wikipedia gebruikt hiervoor het feitenblad van de Wereldgezondheidsorganisatie over tuberculose (een gearchiveerde kopie is hier beschikbaar) als bron. Het is duidelijk dat al deze mensen niet ziek worden. De enige conclusie is dat de bacterie zich pas vermenigvuldigt na een ander probleem, zoals ondervoeding. De Wereldgezondheidsorganisatie noemt dit ook als een risicofactor. Dit is één voorbeeld dat het verschil illustreert tussen de concurrerende Kiemtheorie en Terreintheorie. De Kiemtheorie stelt dat ziekte wordt veroorzaakt door pathogene bacteriën en virussen. De Terreintheorie stelt dat ziekte wordt veroorzaakt door ondervoeding, slechte leefomstandigheden of blootstelling aan giftige chemicaliën. Er kunnen zeker uitzonderingen bestaan op de Terreintheorie, zoals hardnekkige bacteriesporen en de wolsortersziekte.
Sommige soorten bacteriën kunnen schadelijk worden wanneer de omstandigheden veranderen en hun ongeremde groei, de vorming van biofilms en de afscheiding van toxines mogelijk maken — met andere woorden, ze zijn niet de oorspronkelijke oorzaak van ziekte. Oorspronkelijke oorzaken kunnen een lichamelijk letsel zijn, vreemd materiaal in het lichaam, uitputting van de natuurlijke lichaamsafweer of een insectenbeet. De Terreintheorie is een goed model, maar de overmatige groei van bacteriën, onhygiënische omstandigheden, wonden en hun introductie op plaatsen waar ze niet thuishoren, kunnen wel degelijk problemen veroorzaken. Voorstanders van de Terreintheorie hebben veel verstandige argumenten, maar ik zou willen dat ze erbij vermelden dat bacteriën misschien niet de oorspronkelijke oorzaak van ziekte zijn, maar de ziekte wel kunnen verergeren.
Bacteriën bestaan en zijn gemakkelijk te zien met een lichtmicroscoop. Veel kleinere virussen bestaan mogelijk niet op de manier waarop jij denkt. Het zouden pogingen van het lichaam kunnen zijn om toxines af te schermen, transportblaasjes die van cellen afknoppen, of simpelweg dode en afbrekende restanten van cellen. Zogenaamde virale ziekten kunnen dus andere oorzaken hebben. Lees verder voor meer details…
Virussen
Bestaan virussen echt? Zijn ze een hoax die de werkelijke oorzaken van ziekte verhullen, namelijk blootstelling aan synthetische chemicaliën? Men denkt dat de werkelijke oorzaak van de ziekte polio het uitgebreide gebruik was van het inmiddels verboden insecticide DDT in de jaren veertig en vijftig. DDT werkt door het zenuwstelsel van insecten te vergiftigen. Polio is een ziekte van het menselijke zenuwstelsel. In advertenties uit die tijd werd beweerd dat insecten ziekten veroorzaakten, waardoor DDT zelfs binnenshuis werd gebruikt.
In 1951 liep 1 op de 79 Amerikaanse militairen die in de Filippijnen waren gestationeerd polio op. Alle troepen moesten een volledige lichaamsontluizing met DDT ondergaan. De Filippijnse bevolking werd niet ontsmet en kreeg geen polio, ondanks het contact met de soldaten.
Er zijn meldingen van polio-achtige ziekten vóór de jaren veertig. Deze kunnen zijn veroorzaakt door giftige metalen zoals kwik en arseen in medicijnen of loden leidingen en drinkbekers. Het is belangrijk om te onthouden dat de namen van ziekten slechts labels zijn voor een reeks symptomen. Eén ziekte kan vele verschillende oorzaken hebben.
Wratten kunnen worden veroorzaakt door cosmetica, resten van schoonmaakmiddelen op badkamervloeren of sanitaire producten die sporen van chemicaliën bevatten. Waterpokken kunnen worden veroorzaakt door een groeispurt bij adolescenten, waardoor de bouwstenen voor bloedvaten uitgeput raken. De bloedvaten gaan lekken, waardoor er met vocht gevulde pokken op de huid ontstaan. Is het feit dat mensen tegelijkertijd waterpokken krijgen een bewijs dat het een besmettelijk virus is? Misschien zijn ze tegelijkertijd ingeënt of bevinden ze zich allemaal in dezelfde levensfase?
De wetenschap leert ons dat virussen slechts één bepaald orgaan van het menselijk lichaam aantasten, zoals bijvoorbeeld de lever. Hoe komt het hepatitisvirus dan van de mond naar de lever zonder alles op zijn pad te vernietigen? Virussen hebben geen benen! Zou hepatitis dan niet eerder veroorzaakt kunnen worden door zeevruchten uit vervuilde zeeën of een ongezonde levensstijl (drugs- en alcoholmisbruik) dan door een virus?
Waarom stellen studies dat vitamine A helpt bij mazelen bij kinderen jonger dan twee jaar? Is het waarschijnlijk dat vitamine A het mazelenvirus doodt? Virussen zijn slechts genetische informatie die de eigen mechanismen van de gastheercel gebruikt om zich te vermenigvuldigen. We zouden kunnen verwachten dat het beschadigen van een virus ook onze eigen cellen beschadigt. Denkt u dat mazelen een combinatie kunnen zijn van een tekort aan voedingsstoffen en iets anders, zoals een groeispurt of stress? In dezelfde lijn: waarom zeggen sommigen dat het aminozuur lysine helpt bij gordelroos?
Er bestaat een geloof dat griep een natuurlijke methode is voor het lichaam om luchtvervuiling en ingeademd stof (of andere ingenomen of geïnjecteerde giftige stoffen) van het afgelopen jaar kwijt te raken door te hoesten en vuil slijm uit te stoten. Misschien heeft iemand zeer koude lucht ingeademd, waardoor de longen zijn beschadigd en de beschadigde cellen door hoesten moeten worden verwijderd.
| Dit zijn lichamelijke processen om om te gaan met toxines en afvalstoffen die we elke dag inademen. Verkoudheid, griep, RSV en COVID = Het lichaam reinigen van toxines en afvalstoffen. Denk je echt dat we dagelijks vervuilende stoffen, toxines en afval inademen en dat die gewoon verdwijnen? Nee, ze moeten regelmatig worden afgebroken en uit het lichaam verwijderd. Het lichaam doet dit via de volgende functies: Hoesten, niezen, slijm, zweten, braken en diarree = Zuivering. |
Tekortkomingen in de wetenschappelijke methode
Wetenschappers zullen lange en complexe wetenschappelijke publicaties produceren om te bewijzen dat ziekteverwekkende virussen bestaan. Deze publicaties zullen altijd dezelfde tekortkomingen vertonen.
- De gepubliceerde genetische (DNA- of RNA-)sequentie van een virus bewijst niet dat het in werkelijkheid bestaat. Virussen worden gesequenced uit onzuivere mengsels die menselijk DNA bevatten. Is de sequentie afkomstig van het virus, van menselijk DNA of van beide?
- Wanneer wetenschappers proberen te bewijzen dat virussen ziekten veroorzaken, gebruiken ze geen gezuiverde virusdeeltjes. De vermeende virussen worden opgenomen in een mengsel van laboratoriumcultuurcellen, antibiotica en andere chemicaliën. Het is onmogelijk om te weten wat precies de problemen heeft veroorzaakt. Vaak worden proefdieren met kleine longen gebruikt, waarin relatief grote hoeveelheden vloeistof worden gespoten. Er worden geen controles uitgevoerd met alleen grote hoeveelheden vloeistof zonder de vermeende virusdeeltjes.
- Virussen worden bij proefdieren geïntroduceerd door middel van chirurgie of ruwe schuring van hun huid. Geen van beide methoden is een natuurlijke manier waarop virussen het lichaam binnendringen en ze veroorzaken op zichzelf al problemen.
- De beste manier om te bewijzen dat een virus zowel besmettelijk is als ziekte veroorzaakt, is als volgt. Plaats een ziek dier naast een gezond, niet-gevaccineerd dier. Zoek naar symptomen van ziekte bij het aanvankelijk gezonde dier, zoals hoesten en vocht en ontsteking in de longen. Niemand heeft dit echter gedaan en bewijs gevonden dat virussen bestaan, besmettelijk zijn en ziekte veroorzaken.
Liegen met statistieken
Bij het bestuderen van grafieken van sterfgevallen die verschillen tussen niet-gevaccineerde en gevaccineerde bevolkingsgroepen laten zien, is voorzichtigheid geboden.
Soms wordt een persoon pas een bepaald aantal dagen na de vaccinatie als gevaccineerd beschouwd. Als hij of zij binnen vijf dagen na de vaccinatie overlijdt, wordt dit dus als een niet-gevaccineerd sterfgeval beschouwd.
De gegevens tonen misschien sterfgevallen onder niet-gevaccineerden, maar in werkelijkheid kunnen deze mensen wel degelijk gevaccineerd zijn, maar zijn de vaccinatiegegevens nooit geregistreerd of kunnen ze niet worden teruggevonden.
Logisch denken
Een ziekte is een reeks symptomen. Door een ziekte (of wat dan ook) een naam te geven, kom je er niet meer over te weten. Een naam is slechts een label.
Een persoon kan een ziekte krijgen die X heet en later herstellen. Een paar jaar later kan die persoon weer precies dezelfde symptomen krijgen, maar deze keer heet de ziekte Y. Misschien zijn de criteria voor het benoemen van ziekten als volgt.
- Als de persoon symptomen A heeft, wordt dit ziekte X genoemd.
- Als de persoon symptomen A heeft, maar is ingeënt tegen ziekte X (of ziekte X eerder heeft gehad), dan wordt dit ziekte Y genoemd.
Labels kunnen verwarring veroorzaken als je ze te veel betekenis geeft. Spierverlamming kan in het ene geval polio worden genoemd en in het andere geval niet-polio acute slappe verlamming. Het kan zijn dat ze dezelfde oorzaak hebben of verschillende oorzaken.
Sommige mensen zeggen dat polio niet veroorzaakt kan zijn door het verboden insecticide DDT, omdat mensen al polio hadden voordat DDT werd uitgevonden. Misschien hebben polio-achtige ziekten wel veel verschillende oorzaken, zoals de giftige chemicaliën (arseen, kwik enz.) in oude wondermiddelen, naast DDT. Het is belangrijk om op te merken dat het feit dat een reeks symptomen een specifieke naam krijgt, niet betekent dat er niet veel verschillende oorzaken kunnen zijn.
Als je zegt dat iemand in 2000 ziekte X kreeg, maar in 2003 ziekte Y, zou iemand kunnen zeggen dat dit bewijst dat er immuniteit tegen ziekte X is ontstaan. De realiteit kan echter zijn dat ziekte X en ziekte Y precies hetzelfde zijn. Ze worden helemaal niet veroorzaakt door een ziektekiem, maar door een tekort aan een bepaalde vitamine of mineraal of misschien door blootstelling aan een giftige chemische stof. Misschien veroorzaakt het tekort aan een bepaalde voedingsstof alleen een klinisch zichtbare ziekte wanneer het wordt gecombineerd met iets anders, zoals een enorme groeispurt of stress.
Als mensen in een groep of huishouden tegelijkertijd ziek worden, is dat niet noodzakelijkerwijs een bewijs dat ziektekiemen besmettelijk zijn. Het kan zijn dat deze mensen tegelijkertijd zijn ingeënt, aan dezelfde activiteiten hebben deelgenomen, dezelfde ongezonde gewoonten hadden, hetzelfde voedsel aten of in dezelfde omgeving leefden. Misschien was het airconditioning- of leidingsysteem vuil en kon de bacteriegroei ongecontroleerd plaatsvinden. Kleine hoeveelheden bacteriën in evenwicht met hun omgeving zijn misschien niet schadelijk, maar ongecontroleerde groei wel.
